mula sa simula

hindi ko na nabilang kung iilan na ang mga lalaking dumaan sa buhay ko bago ko nakilala si phat kid. aaminin kong madami sila.

salamat sa friendster, mirc, mychat, downelink, guys4men na naging planetromeo at mga nagsulputang clan, napakadami kong nakilala. mula sa balikat ko lang ang height hanggang sa 6-footer; patpatin, may konting laman, may six packs na gym fit, at chubby; maputing natural at salamat sa gluta, kayumanggi at negrito; small, average, at large. pisikal pa lang yan.

nakipagkilala ako. nakipageyeball. breakfast, lunch, dinner at coffee date. nakipagSEB. nakapunta na rin ako ng GEB.

hindi ko na nabilang kung ilang beses akong umasa at nagpaasa; bumitaw at binitawan; nang-iwan at iniwan; nanakit at nasaktan. may mga pagkakataong sinabi ko na ayaw ko na. single na ako for life. magmomongha na lang ako. pero makalipas ang ilang araw o lingo o buwan, mag-uupdate lang ako ng profile at sige na naman.

online ako noon sa planetromeo, nagtitingin ng mga mukha, chest, abs, puwet at bukol sa underwear nang makita ko ang profile ni phat kid. mukhang masayahing tao na hindi ako mabobore na may sense kausap. sige subukan natin. ang sabi ko sa sarili ko. *message sent

matagal din bago namin nagawang magkita mula nang ipadala ko ang unang message ko sa kanya pero ayos lang. hindi ko na nga maalala kung ano ang naisulat ko dun sa message na yun pero buti na lang at napansin niya ako.

posted from Bloggeroid